Mnoge krive kuće na svetu su sa namerom napravljene u tom stilu kao hir vlasnika ili rezultat namere graditelja da postanu turistička atrakcija. Priča o najpoznatijoj londonskoj krivoj kući je nešto drugačija.
Sagrađena je 1592. godine na gradskom pijačnom trgu i nazvana je Kuća pijačnog raskršća. Naravno, prvobitno sagrađena kuća nije bila kriva. Tokom planiranja izgradnje gradske kuće (Guildhall) 1687. godine, gradsko veće je naložilo rušenje kućice koja se nije uklapala u nove urbanističke planove.
Kuća je srušena, ali njen vlasnik nije želeo da se pomiri sa nepravdom. Tužio je gradske vlasti i dobio spor, jer je dokazao svoje neprikosnoveno pravo vlasništva. Sud je naložio da istovetna kuća bude ponovo podignuta na starom mestu. Malo je reći da su gradske vlasti bile iznervirane ovom odlukom, ali nisu imale izbora. Izgradili su starom vlasniku kuću na istom mestu, ali očigledno ne mareći za kvalitet gradnje. Za materijal su upotrebili sirovu hrastovinu, pa kako se vremenom drvo sušilo, tako se i kuća krivila u jednu stranu. Temelji su bili dobri, što je omogućilo da kuća ponosno (i krivo) stoji na svom mestu sve do danas, više od četiri veka. Jedino što se promenilo je njeno ime. Od Kuće pijačnog raskršća postala je Kriva kuća Vindzora.
Prvobitno je u njoj bila smeštena mesara, ali je kuća vremenom „izučila” mnogo zanata. U njoj su bile smeštene juvelirnica, pivara, prodavnica antikviteta i dr. Do skoro je bila poznata čajdžinica, koja je 2015. godine prodata za 1,5 miliona £. Sada je u njoj mali restoran koji gostima nudi tradicionalnu englesku kuhinju i, kao poseban specijalitet, domaće kolače.
Jedan od kurioziteta Krive kuće Vindzdora je i tajni prolaz, danas zatvoren, koji je u vreme Čarlsa II služio da kroz njega do dvorskih odaja stigne kraljeva ljubavnica Nel Gvin. Prolaz je, takođe, dugo korišćen za dopremanje svežeg voća i povrća sa pijace do kuhinje dvorca Vindzor.