Najpoznatija podvodna pošta uspešno radi od 2003. godine na Skrivenom ostrvu (Hideaway Island) u ostrvskoj državi Vanuatu. Ovaj arhipelag se nalazi u južnim vodama Tihog okeana 1800 kilometara istočno od Australije i 500 km severoistočno od Nove Kaledonije, a toliko je otprilike deli i od Solomonskih ostrva na jugu i Fidžija na zapadu. Na poštanskom šalteru koji se nalazi tri metra ispod nivoa mora turisti mogu da kupe i popune vodootporne razglednice a zatim da ih ubace u sanduče koje nalazi u neposrednoj blizini. Svakoga dana u određeno vreme poštanski službenik zaroni da bi pokupio poštu iz sandučeta koju pečati još pod vodom posebnim reljefnim pečatom sa vodootpornom bojom, a zatim pošta ide redovnim putem.

Podvodno poštansko sanduče u malom ribarskom mestu Susami Bej u Japanu je postavljeno 1999. godine u cilju promovisanja hodočasnih puteva Kumano Kodo i okolnog područja Vakiama prefekture, prepunog drevnih hramova. Nalazi se 10 metara ispod površine mora i do otvaranja poštanske ispostave u Maleziji, važilo je za najdublje postavljeno poštansko sanduče. Razglednice i dopisne karte mogu da se kupe u lokalnim prodavnicama, a popunjavaju se uljanim markerom, a da biste ubacili svoje pisamce u sanduče, potrebna vam je kompletna ronilačka oprema. Sanduče godišnje primi od 1000 do 1500 pošiljki.

Malezijska poštanska služba je oborila sve rekorde kada je 2015. godine postavila poštansko sanduče na dubini od čak 40 metara kod mesta Pulau Lajang-Lajang. Razglednice se iz sandučeta transportuju u vodootpornim kesama, imaju poseban poštanski žig i logo malezijske Knjige rekorda.

Jedina suva podvodna pošta se nalazi na južnoj obali Norveške u gradu Risør. To je zapravo kancelarija koja je smeštena u keson (podvodno zvono) koji se nalazi na dubini od 4 metra uz samo pristanište. Pošiljaoci nemaju pristup kancelariji, već u nepropusnoj ambalaži šalju svoju poštu na dno gde se pečati a zatim vraća na površinu odakle ulazi u redovan poštanski promet.

Ideja za otvaranje podvodnih poštanskih ispostava pod morem je potekla od izuma Čarlsa Vilijamsona koji je još 1912. godine dizajnirao komoru sa debelim staklom kroz koje je bilo moguće posmatrati i snimati podvodni svet. Komora je nazvana „Vilijamsova fotosfera” i bila je povezana sa brodom pomoću dugačke fleksibilne cevi kroz koju bi se posmatrač spustio u komoru. Ideju je ostvario Čarlsov sin, Džon Ernest Vilijamson, koji se smatra pionirom podvodne fotografije i filma. Njegovi revolucionarni snimci napravljeni u bistrim vodama Bahama na dubini od pedeset metara su korišćeni već 1916. godine u prvoj verziji naučnofantastičnog filma Dvadeset hiljada milja pod morem u režiji Stjuarta Patona, rađenom po čuvenom romanu Žila Verna.

U cilju promovisanja naučne ekspedicije koja je snimala podvodne fotografije Džon Vilijamson je otvorio prvu podvodnu poštu, koja je uspešno radila u periodu od 1939. do 1941. godine, a poštanska služba Bahama je u više navrata izdavala jubilarne serije markica u znak sećanja na prvu poštansku kancelariju na morskom dnu.