Pre arapske invazije, 714. godine, Avila je bila deo stare rimske provincije Luzitanije koja je obuhvatala gotovo ceo današnji Portugal. Naredna tri ipo veka severni pirinejski hrišćani su pokušavali da preuzmu kontrolu nad gradom, ali to je pošlo za rukom tek kralju Alfonsu VI koji je 1088. godine uspeo da pokori muslimane. Iste godine je počeo da gradi masivan kameni zid oko grada da bi Avilu sačuvao od najezde budućih osvajača. Posao ograđivanja je nadgledao njegov zet, čuveni Rejmond od Burgundije koji je vladao Galicijom.

Zidine Avile su impresivna pravougaona barijera od stena i granita duga 2,5 km. Debljina zida je nešto veća od 3 metra, a visina je oko 12 metara. Na vrhu se nalazi borbena staza oblika rova sa kruništem i štitovima. Više od pola staze je i danas prohodno. Iz zida izranja 88 polukružnih odbrambenih kula raspoređenih u jednakim razmacima. Na zidinama postoji devet ulaza, a izvorno se u nekadašnjoj močvari koja ih okružuje nalazilo i spoljašnje utvrđenje. Ono, kao ni močvara, više ne postoji. Celo masivno utvrđenje je završeno za manje od jedne decenije.

Ograđeni deo danas je poznat kao Stari grad. U njemu se nalaze sve važne znamenitosti Avile uključujući Gotsku katedralu, crkve građene u romanesko stilu i manastir Santo Tomás u kojem se nalaze grobnice prvog španskog inkvizitora Tomasa de Torkemade i Don Huana, jedinog sina vladara Kastilje, Ferdinanda i Izabele.

Zidine Avile su svake noći osvetljene halogenim narandžasto-žutim svetlom, što ih čini najvećim potpuno osveteljenim spomenikom na svetu. Od 1985. godine, ceo Stari grad Avila je pod zaštitom UNESCO-a kao deo svetskog istorijskog nasleđa.

Izvor: Alejandro Lapunzina - Arhitektura Španije